آیا استمنا عملی صحیح است؟

اکثر مردم از خود می پرسند که آیا استمنا عمل صحیحی است یا خیر. این مقاله کوشیده است که پاسخ این سوال را بر اساس الیهیات و معارف مسیحی بدهد. شاید برای مسلمانان و غیر مسیحیان جالب باشد که نظر کتاب مقدس مسیحیان را در این زمینه بدانند.

تعریف

قبل از اینکه به بحث بپردازیم، باید بدانیم که اصولاً استمنا چیست. شاید بحث کردن درباره این مسئله تابو باشد، ولی حقیقت های زندگی را نمی توان نادیده گرفت.

واژه استمنا چنین تعریف می شود:

– سو استفاده از یک شخص یا قابلیت های جنسی یک شخص،

– خود ارضایی

آیا خداوند به آنچه که ما بصورت پنهانی انجام می دهیم اهمیت می دهد؟

میل جنسی را خداوند خلق کرده است و به طبع برای او بیشتر از ما اهمیت دارد که بشر چگونه از آن استفاده می کند. این احساس زیبا و عاشقانه(که نشاندهنده عمیق ترین احساسات خداوند نسبت به بشر است) هدیه ای از سوی خالق یکتا به زنان و مردان است. رابطه جنسی مشروع و سالم، لذتی کامل و عاری از احساس گناه است که تجلی گر محبت خداوند به بشر است.

«به ازدواج خود و به عهد و پیمانی که بسته اید وفادار باشید، و پیوند زناشویی تان را از آلودگی دور نگاه دارید، زیرا خدا افراد فاسد و زناکار را حتماً مجازات خواهد کرد.» (عبرانیان 13:4)

رابطه جنسی مشروع، عملی است که به زندگی بسیاری از زوج های جوان رونق تازه می بخشد، به همین دلیل روانشناسان نیز تاکید می کنند که ازدواج عملی بسیار مفید است. به دلیل چنین اهمیتی که این هدیه خداوند(میل جنسی) دارد، سو استفاده و سو برداشت از آن بسیار زیاد صورت می گیرد. شیطان براحتی می تواند انسان ها را فریب دهد و این هدیه را در جهت نادرست بکار برد. و اگر این کار متوقف نشود بی شک ما را بسوی نابودی خواهد برد(چه جسمانی چه روحانی). به همین دلیل برای خداوند بسیار اهمیت دارد که فرزندش در پنهانی یا آشکارا چه کار خلافی را انجام می دهد.

کتاب مقدس به صراحت اعلام می دارد که روابط نامشروع جنسی موجب نابودی ما خواهد شد:

«به همین دلیل است که می گویم از زنا فرار کنید. هیچ گناهی تا به این اندازه، بر بدن اثر شوم نمی گذارد. وقتی مرتکب این گناه می شوید به بدن خود صدمه می سازید.» (اول قرنتیان 6:18)

مسلماً استمنا به مراتب بهتر از تجاوز جنسی و رابطه نامشروع جنسی است. چون در روابط جنسی نامشروع دو نفر گناه می کنند ولی در استمنا یک نفر. ولی به هر حال باید دانست که این تصور نباید توجیهی برای انجام دادن استمنا باشد. استمنا سبب خیال پردازی و توهم های جنسی و هرزه نگاری می شود. این در حالی است که کتاب مقدس صریحاً به ما چنین دستوری می دهد:

«گفته شده است که زنا مکن، ولی من می گویم که اگر حتی با نظر شهوت آلود به زنی نگاه کنی در دل خود با او زنا کرده ای.» (متی 5:8)

البته باید دقت داشته باشیم که آیات بالا فقط به مردان اشاره نمی دارد. زنان نیز باید چشمانشان را پاک نگاه دارند. همه انحرافات اخلاقی و جنسی فقط و فقط از یک فکر و وسوسه کوچک شروع می شوند. پس آیا بهتر نیست با آن وسوسه کوچک در همان لحظه اول مقابله کنیم تا یک عمر اسیر انحراف اخلاقی نشویم؟ اگر با افکار شیطانی مغزمان مقابله نکنیم، این افکار سریعاً در ما ریشه می گیرند و آزاد شدن از آنان بسیار دشوار خواهد بود.

خداوند ما یسوع مسیح به ما میاموزد که برای تشخیص نیک بودن یا پلید بودن عملی، به نتیجه و میوه آن نگاه کنیم. آیا عملی همچون استمنا میوه و ثمر نیکی می دهد؟ علاوه بر اختلالات جسمانی و روحانی و فکری، استمنا بشر را از خدا دور می سازد. حال آیا به نظر شما این عمل مورد پسند خداوند است؟ مسلماً خداوند از این عمل خشنود نمی شود.

آیا این غیر منطقی نیست که خداوند به ما میل جنسی بدهد ولی از ارضای آن توسط بشر ناراحت شود؟

خداوند منزه و پاک است. او به بشر امیال جسمانی زیادی داده است. از جمله نیاز به خوردن و نوشیدن. حال آیا زیاده روی یا استفاده نادرست از این نیاز کاری صحیحی است؟ خوردن بیش از حد به بدن ضرر می زند، نوشیدن نیز به هکهذا. پس باید اعتدال رعایت شود. حال اگر خداوند چهارچوبی برای ارضای میل جنسی معین کرده باشد، آیا این غیر منطقی است که اگر این چهارچوب را رعایت نکنیم از دست ما ناراحت شود؟ خیر، زیرا کسی که از امیال جسمانی خویش استفاده ناصحیحی ببرد خویشتن را نابود می سازد. اگر شب و روز در پی ارضای امیال باشیم، با حیوانات چه فرقی خواهیم داشت؟

اراده ضعیف خویشتن را به پای خداوندمان نگذاریم. او به سادگی از ما می خواهد که به بدن های خویش احترام بگذاریم و خود را متعال و آسمانی نگاه داریم، آیا این عمل بشر را پست می سازد یا والا؟ بدن ما معبد معبود یکتاست، آنرا با گناهان و مزخرفات زندگی آلوده نسازیم. معبد قلبمان را پاک سازیم تا معبود در آن سکنی گزیند.

«وقتی کسی وسوسه شده، بسوی گناهی کشیده می شود، فکر نکند که خدا او را وسوسه می کند، زیرا خدا از گناه و بدی بدور است و کسی را نیز به انجام آن وسوسه و ترغیب نمی کند. وسوسه یعنی اینکه انسان فریفته و مجذوب افکار و امیال ناپاک خود شود.» (اول یعقوب 1:13)

خداوند می خواهد که ما بتوانیم بر گناه و وسوسه چیره شویم.

«اما این را بیاد داشته باشید که وسوسه هایی که به سراغ شما میایند، از وسوسه هایی که دیگران دچار آنند، دشوارتر نمی باشد. هیچ وسوسه ای نیست که نتوان در مقابل آن ایستادگی کرد. پس در برابر آنها مقاومت کنید و اطمینان داشته باشید که خدا نخواهد گذاشت که بیش از حد توانایی خود وسوسه شوید و به شما قدرت خواهد بخشید تا بتوانید در برابر آن تاب بیاورید.» (اول قرنتیان 10:13)

 پس چرا نگرانید؟ از خداوند بخواهید تا شما را از این لجن زار نجات دهد. او به وعده خویش عمل خواهد کرد. این بستگی به خود شما دارد. ایمان داشته باشید که او می تواند زندگی شما را دوباره پویا و سالم بسازد.

 چه بکنم تا آزاد شوم؟

– به گناه خود در محضر خدا اعتراف کنید، و قبول کنید که گناهکارید.

– از عوامل و مواردی که شما را بسوی این گناه باز می گردانند دوری کنید(تلویزیون یا اینترنت یا هر عامل دیگری)

– تعالیم مذهبی یا روانشناختی را مطالعه کنید و در زندگی خود اعمال نمایید.

– ایستادگی کنید تا وجودتان از آلودگی و گناه پاک گردد.

 فیض و برکت خداوند با همه شما باد عزیزان.

«دعا می کنم که خود خدای آرامش، شما را تماماً مقدس سازد. باشد که روح و جان و بدن شما تا روز بازگشت خداوند ما یسوع مسیح بی عیب و استوار بماند.» (اول تسالونیکیان 5:23)